(Hiperpigmentation periorbital (POH رنگدانه دو طرفه، گرد، همگن، قهوه ای مایل به سیاه و یا سفید در اطراف پلک است و چهره بیمار را خسته نشان می دهد. این وضعیت ممکن است به دلیل رنگدانه های بیش از حد، پلک های نازک و شفاف و سایه به علت سستی پوست باشد. POH برای درمان چالش برانگیز است و به دلیل پاتوژنز پیچیده و علت آن، یک استراتژی درمانی مناسب و قابل اعتماد وجود ندارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی و مقایسه درمان POH با استفاده از سه روش درمانی است. 1-کربوکسی تراپی، 2- پیلینگ شیمیایی 3- مزوتراپی
ویتامین C باعث کاهش POH می شود زیرا آنزیم تیروزیناز را مهار می کند و اثر آنتی اکسیدانی دارد و از طریق مهار تولید رادیکال های آزاد می تواند منجر به مهار ملانوژنز شود. همچنین باعث تولید سنتز کلاژن می شود که آسیب پوستی را کاهش می دهد و منجر به تمایز کراتینوسیت می شود.
45 زن برای این مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. از روش های درمانی برای پنچ هفته و در هر هفته یک جلسه استفاده شد. پس از توضیح هر روش درمان و عوارض جانبی احتمالی، به همه بیماران توصیه می شود از قرار گرفتن در معرض نور خورشید پرهیز کرده و از کرم های ضد آفتاب و عینک آفتابی استفاده کنند. درجه تیرگی رنگدانه دور چشم به شرح زیر طبقه بندی شد: درجه 1: رنگدانه قهوه ای روشن، درجه 2: رنگدانه قهوه ای تیره، و درجه 3: رنگدانه سیاه. نوع پوست بیمار نیز طبق طبقه بندی نوع پوست Fitzpatrick تعیین شد.
از بیماران قبل از شروع درمان با استفاده از دوربین دیجیتال (8 مگاپیکسل) عکس گرفته شده همچنین نمونه خون بیماران برای آزمایش کامل خون و عملکرد کبدی مورد آزمایش قرار گرفت. همه 3 روش درمان مورد آزمایش قرار گرفتند که در کاهش پیگمنتیشین دورچشم موثر بودند.
گروه A
گروه B
گروه C
با این حال، مزوتراپی منجر به بهبود قابل ملاحظه ای در رنگدانه و بالاترین سطح رضایت بیمار شد،در مجموع 33.3٪ از بیماران گروه C سطح رضایت عالی در مقایسه با 0٪ و 6.7٪ در گروه A و B نشان دادند. همچنین %40 بیماران در گروه C ، 7/26 % بیماران در گروه B و 3/13 % از بیماران در گروه A بهبودی کلی در سطح عالی را گزارش کردند. بیماران گروه A اغلب از درد و ادم پس از درمان پلک (7/26٪) و همچنین هماتوم (20٪) شکایت داشتند، در حالی که بیماران در گروه B و C از حساسیت سوختگی به ترتیب 20٪ و 26.7٪ شکایت داشتند.
