لیفت لب بدون جراحی (NON-SURGICAL LIP LIFT (NLL)) با جابجایی توبرکل، خطوط H و منحنی های H

استیون هریس پزشک و محقق در زمینه زیبایی در مورد چگونگی ایجاد نتایج طبیعی به دنبال استفاده از آناتومی طبیعی لب به عنوان راهنما بحث می کند.

لیفت لب بدون جراحی (NLL) یک رویکرد زیبایی برای تقویت لب است که شامل پرکننده های پوستی اسید هیالورونیک می باشد.  این کار با آناتومی طبیعی موجود، به ویژه با استفاده از توبرکل لب در کنار تقویت خطوط و منحنی ها باعث بهبود شکل ایده آل لب می شود. بسته به منطقه ایی که فیلر تزریق می شود، توبرکل لب ممکن است در فرآیندی که با عنوان “جابجایی توبرکل” نامیده می شود، به سمت نتیجه مطلوب و مورد انتظار از ظاهر لب جابجا شود. موقعیت ایده آل توبرکل ها ممکن است با خطوط H (خطوط هریس) مشخص شود در حالی که انحنای ایده آل لب پایین ممکن است با استفاده از منحنی های H (منحنی های هریس) تعیین شود. روش های تقویت لب که شامل پرکننده های پوستی اسید هیالورونیک است، به یکی از محبوب ترین روش های درمانی غیر جراحی در سراسر جهان تبدیل شده است و این موضوع در رسانه های اجتماعی نیز مشهود است. با این حال، رسیدن به شکل دهی طبیعی لب بسیار دشوار است زیرا نیاز به درک عمیق از آناتومی طبیعی و همچنین مهارت فنی و زیبایی شناسی عالی دارد.  اکثر تکنیک های موجود تمایل دارند مرز ورمیلیون )(vermillion border (VB) را به نوعی درگیر کنند. مرز ورمیلیون یک منطقه فرضی است (بین پوست لب نازک و قرمز رنگ لب و پوست ضخیم صورت) و نه یک مرز واقعی.  تزریق مستقیم فیلر در مرز ورمیلیون (چه از طریق خود مرز ورمیلیون و چه از طریق تکنیک ” tenting”) منجر به کج شکلی آناتومی طبیعی لب به علت حرکت فیلر شده؛ که باعث بیرون زدگی غیر طبیعی لب می شود. در موارد شدید، لب ها به حدی بیرون زده می شوند که از آن به عنوان “لب اردکی” یاد می شود.

ارزیابی

در مرحله ارزیابی، در نظر گرفتن و درمان کل صورت، بسیار مهم است. با افزایش سن، اسکلت صورت با چرخش داخلی به سمت خط میانی حرکت و کوچک می شود. بافت های نرم پشتیبانی نشده ایی روی لب ها قرار دارند که به دلیل از بین رفتن پشتیبانی داخلی و بیرونی خود کلاپس می شوند.  با بازگرداندن نمای کلی محیطی (تغییر شکل صورت) و نواحی اطراف دهان از جمله دندان هایی که به دلیل بدفرمی می توانند روی شکل لب تأثیر بگذارد، می توان نتیجه زیبایی شناسی متعادل تر و طبیعی تری برای لب ها حاصل کرد. با در نظر گرفتن و اصلاح مشکلات مناطق اطراف، لب ها تا حد زیادی از طریق فرآیند «زیبایی غیرمستقیم» اصلاح می شوند (شکل 1).  در این صورت ممکن است نیاز باشد که برای نتیجه ای طبیعی، متعادل تر و هماهنگ تر مستقیماً خود لب ها هدف درمان قرار می گیرند.

شکل1- درمان لب با اصلاح فرم صورت شروع می شود. در این شکل اصلاح فرم چانه باعث منجر به “زیبایی غیرمستقیم” شده است.

لیفت لب بدون جراحی به عنوان جایگزینی برای رویه هایی که مستقیماً روی لب (شامل مرز ورمیلیون) اثر می گذارند، مناسب است. لیفت لب بدون جراحی با کمک برجسته کردن خطوط، برجسته کردن منحنی ها و تزریق بولوس در لب با استفاده از آناتومی طبیعی لب ها – اثر بر روی خطوط، منحنی ها و توبرکل لب برای بازگرداندن شکل و چرخش ایده آل آنها تشکیل شده است.  تمام تزریق هایی که در قسمت مرز ورمیلیون لب انجام می شود، به آرامی قسمت نرم مرز را در مقابل طرف سخت فشار دهید. در نتیجه این تزریق، با چرخش و لیفت لب به سمت بالا، فیلتروم کوتاه شده و جذابیت لب بیشتر می شود (شکل های 2-3).

شکل 2 (الف) قبل از شروع درمان و (B) لیفت لب بدون جراحی (NLL) با استفاده از 4/0 میلی لیتر از پرکننده پوستی اسید هیالورونیک – نشان دادن رفلکس های نور توبرکل پایین (دایره های سفید) و چرخش لب ها (فلش های آبی)

شکل 3-لیفت لب غیر جراحی (NLL) با استفاده از 3/0 میلی لیتر از پرکننده پوستی اسید هیالورونیک (A) قبل از درمان (B) پس از درمان

تکنیک NLL به شکل کلاسیک شامل ده مرحله است و بیشتر از 05/0 میلی لیتر فیلر در هر مرحله مورد نیاز نیست.  مراحل شامل تزریق بولوس به توبرکل و خطوطی است که از قسمت تحتانی و میانی لب گسترش می یابد. خطوط منحنی، که شامل یک ورژن خمیده از خطوط است، در بالای توبرکل فوقانی جانبی تزریق می شوند (شکل 4).  بسته به آناتومی لب بیمار، مراحل از نظر تعداد و ترتیب متفاوت است.  با اجتناب از  تزریق مستقیم در مرز ورمیلیون، فیلر هیچ حرکت و تغییر مکانی ندارد، به طوری که بندرت بیش از 5/0 میلی لیتر برای کل مراحل لازم است.  هر نوع فیلر معتبر و دارای ویسکوزیته پایین ممکن است مورد استفاده قرار گیرد و به دلیل امکان کنترل و دقت بیشتر تزریقات ایده آل است از سوزن در تقابل با کانولا استفاده شود. به عقیده نویسنده برای تزریق در این قسمت صورت نیاز به آسپیراسیون وجود ندارد.  تثبیت کامل سرنگ در این مکان غیرممکن است به طوری که در هنگام آسپیراسیون ممکن است سوزن درون شریان وارد شده و خطر انسداد عروق را افزایش دهد.  به منظور به حداکثر رساندن ایمنی، هر مرحله از تزریق فیلر فقط شامل مقادیر اندکی از محصول است که به آرامی و سطحی (عمق کمتر از 1-2 میلی متر در زیر سطح) تزریق می شود.  به طور کلی، عوارض جانبی متداول مرتبط با درمان لب، شامل تورم و کبودی (و خطر جدی بودن این عوارض درگیری عروق است) به همین دلیل تا حد ممکن مقدار تزریقی فیلر کم درنظر گرفته می شود.

جابجایی توبرکل لب

بخش جدایی ناپذیر از تکنیک NLL شامل “جابجایی توبرکل ها” است که اجازه می دهد تا فیلر جها طرح ریزی یا “تغییر شکل مجدد” لب ها در جنبه های مختلف بسته به مکان توبرکل ها تزریق شود.  بنابراین، تزریق فیلر به قسمت های داخلی لب سبب تقویت یا تغییر توبرکل ها به سمت خط میانی (باریک کردن بخش مربوط به دهان و افزایش انحنای آنها) در حالی که تزریق فیلر بر قسمت های جانبی آنها را از خط میانی دور می کند (برای گسترش بخش مربوط). تزریق فیلر در قسمت های قدامی یا خلفی توبرکل ها به ترتیب امکان حرکت رو به جلو یا عقب را فراهم می کند. به این ترتیب، ممکن است توبرکل ها (یک یا چند) در جهت های مختلف بسته به نتیجه دلخواه جابجایی شوند.

شکل 4-ده مرحله لیفت لب غیرجراحی شامل تزریق بولوس به توبرکل ها جانبی (مراحل 1،5،6،10)  خطوط (مراحل 2،4،7،9) با تزریق فیلر در توبرکل مرکزی (مراحل 4 و 9) و منحنی ها (مراحل 3 و 8).  خطوط H (خطوط سفید) موقعیت ایده آل توبرکل ها را مشخص می کنند در حالی که منحنی های H (منحنی های زرد) انحنای بهینه لب پایین را نسبت به چانه تعیین می کنند.

  در بسیاری از موارد، توبرکل ها ممکن است به آسانی قابل شناسایی نباشند و پزشک ممکن است در تعیین موقعیت ایده آل آن ها دچار مشکل شود.  در حالی که اقدامات زیادی برای تصمیم گیری در مورد اندازه ایده آل لب ها (نسبت طلایی) و برآمدگی آنها (ایجاد شده توسط اشتاینر، ریکتس، بورستون، سوشنر و هولدویو) وجود دارد، هیچکدام به طور خاص نسبت یا قانونی برای تعیین توبرکل ها لب وجود ندارند.  برای تعیین موقعیت ایده آل آنها،  نویسنده خطوط H (خطوط هریس) را معرفی کرده است. به طور طبیعی توبرکل های لب دارای بافت و پوست نرمی هستند؛  در کل پنج توبرکل وجود دارد – سه تا بر روی لب فوقانی (بالای لب سمت راست، بالای لب سمت چپ و مرکزی) و دو تا بر روی لب پایین (پایین لب سمت راست و پایین لب سمت چپ).  یک خط از بالای ستون فیلترال راست در پایه بینی از طریق قله کمان کوپید راست، تا مرکز توبرکل های فوقانی و تحتانی راست کشیده می شود.  سرانجام، خطی که از وسط (از پایه بینی) کشیده شود، توبرکل مرکزی را طی می کند. اگر خطوط H جانبی به خط فک کشیده شود، انحنای ایده آل لب پایین با چانه مطابقت دارد. نویسنده این منحنی ها را منحنی های H- یا هریس را نامگذاری کرده است (شکل 4).

به طور خلاصه، لیفت لب غیر جراحی  با جابجایی توبرکل با آناتومی طبیعی لب ها کار می کند تا با اطمینان بتوان شکل طبیعی و ایده آل لب ها را بازگرداند. فرم کلاسیک، از ده مرحله شامل برجسته کردن خطی، برجسته کردن منحنی و تزریق بولوس تشکیل شده است. تعداد و ترتیب مراحل بسته به ارائه درمان و نظر پزشک متفاوت است.