جذابیت صورت و نقش اصلی حجم

مقدمه

مسئله ای که پزشکان با آن روبرو هستند این است که اکنون به روش هایی که قبلاً هرگز نمی توانستند و از آن اطلاع نداشتند، قادر هستند تاثیری مثبت بیشتری بر ظاهر بیمار بگذارند. برای به عهده گرفتن این مسئولیت باید درک کنیم نتیجه مطلوب از نظر زیبا شناسی چیست. زیرا در نهایت هدف پزشک و بیمار رسید به زیبایی است. برای مدیریت موفقیت آمیز بیماران، با درک اینکه چرا زیبایی وجود دارد، چرا برای بیماران ما مهم است و چگونه می توان این امر را تقویت کرد، شروع می کنیم. علاوه بر این باید به مفهوم زیبایی در بین قومیت ها توجه کرد.

وجود زیبایی

به احتمال زیاد، زیبایی ذاتی و موضوعی در رابطه بقا است. احتمالاً با شناخت چیزهای خوب و بد اطراف، ما از نظر زیبایی یا زشتی، خوب (یا زیبایی) را انتخاب کرده و از بد (زشت) دوری می کنیم.  بسیاری از حرفه های مختلف روانشناسی جذابیت و زیبایی، علوم اعصاب، متخصصان علوم انسانی، چشم شناسان آنتولوژی، دندانپزشکان و ارتودنتیست ها، متخصص پوست و جراح و سایر تخصص ها – همه از دیدگاه های منحصر به فرد خود به این موضوع نزدیک می شوند. جذابیت ممکن است موضوعی بیهوده به نظر برسد اما با چشم اندازی از زندگی صرفاً با حضور یا عدم حضور آن، به وضوح عملکرد مهمی دارد.

قدردانی جذابیت یک مهارت ذاتی در انسان است و تمام حواس در آن شرکت می کند؛ اما حس بصری بیشترین سهم را دارد.

با توجه به اینکه حس بصری قوی ترین حس ما است، جای تعجب نیست که توجه زیاد ما بر ظاهر صورت سریع، کارآمد و حتی به صورت زیرکانه بخش مهمی از انتخاب همسر است.  بنابراین به حداکثر رساندن جذابیت صورت در بالاترین خواسته قلبی و ذهنی بیماران ما است. اگرچه مسائل مربوط به حرکات و پوست صورت جنبه های مهمی در چهره زیبا هستند، اما مسلماً حجم آن مهمترین موضوع در زیبایی است.

در همه افراد با افزایش سن حجم صورت کاهش می‌ یابد، علت این امر کاهش میزان چربی، کلاژن، استخوان ‌های صورت و حجم ماهیچه است. اگرچه در اکثر موارد کاهش چربی‌ ها امری مثبت تلقی می شود، اما برای ظاهری جوان، صورت ما باید از حجم مناسبی از چربی برخوردار باشد. هم‌ زمان با سست شدن ساختارهای صورت، پوست ساختارهای پشتیبان خود را از دست می‌دهد. چین‌ و چروک ‌ها، خطوط ریز و فضاهای توخالی به دلیل از دست دادن ساختارهای پشتیبان و کاهش حجم صورت، ‌ظاهر می شوند. حجم دهی برای جوان سازی پیری صورت و یا بهبود ظاهر صورت در هر سنی اساسی است و هنگام ارزیابی زیبایی صورت نقش مهمی در سرنخ های دیداری ما دارد (شکل 1).

ارزیابی زیبایی و شناخت چهره دیگران فقط کسری از ثانیه طول می کشد. پاسخ مغز به زیبایی چهره به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته شده است. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(MRI)  نشان داده است که زیبایی منجر به فعالیت گسترده ای از امواج مغزی می شود که به طور مستقیم با میزان جذابیت صورت ارتباط دارد.

یک مطالعه دیگر نشان داد، اگر حواس فرد به یک چهره جذاب باشد، انجام یک کار مشخص بیشتر طول می کشد، حتی اگر خارج از دید مستقیم فرد باشد. به عبارت دیگر، زیبایی صورت به طور خودکار با هر کار دیگری که انجام می دهیم رقابت می کند.

اگرچه ما خیلی سریع زیبایی را ارزیابی می کنیم، مکانیسم دقیق چگونگی این ارزیابی مشخص نیست.

شکل 1- ظاهر زیبای صورت

سؤال: اصول اساسی درک زیبایی ما چیست؟

جذابیت کلی یک فرد کاملاً با همان زیبایی صورت یکسان نیست. جذابیت یک بسته کامل است و ممکن است به نحوه حرکت یک شخص، تناسب اندام، نحوه بیان شخص، صدا و یا تفکر مربوط باشد. این امر ممکن است مربوط به قدرت، موفقیت یا شهرتی باشد که فرد با آن شناخته می شود، نحوه ارتباط با دیگران و بسیاری از جنبه های دیگر که به ساخت شخصیتی که فرد دارد، می پردازند.

جذابیت در انسان مطمئناً محدود به صورت نمی شود. یک عامل تعیین کننده جذابیت و زیبایی زنانه، منحنی ogee نامیده می شود. این منحنی که در امتداد گونه ها وجود دارد، از سال 1950 مورد استقبال قرار گرفت. نسبت دور کمر و لگن (WHR) یکی از جذاب ترین جنبه های جذابیت بدن است.
با این حال، موضوع این فصل به طور خاص در مورد زیبایی صورت خانم ها و نقش حجم در این زیبایی است، در اینجا می بینیم که منحنی های ogee منبسط شده با حجم (شکل 2) به عنوان سرنخ هایی برای بلوغ جنسی در نظر گرفته می شود.

شکل 2- دیاگرام منحنی ogee

نقش حجم در تحقق زیبایی چهره

میزان حجم صورت ویژگی خاصی را به چهره می بخشد و یک جنبه برجسته زیبایی است. این مفهوم بخش اعظم آنچه را که ما به عنوان تقارن و هندسه جذابیت صورت می دانیم، پایه گذاری می کند.  حالت ایده آل حجمی صورت با افزایش وزن، کاهش وزن و با بالا رفتن سن تغییر می کند، در بعضی مناطق از دست دادن بافت ها رخ می دهد و به نظر می رسد در برخی دیگر حجم اضافه می شود، بنابراین گرد بودن صورت در ظاهر جوان تر (شکل 3) و یا مربع بودن آن در ظاهر مسن تر نقش دارد.

میزان حجم در بسیاری از شاخص های جوانی از جمله بلوغ، جذابیت، تقارن و تفکیک جنسیت بسیار مهم است.

شکل 3- شکل صورت قبل از کاهش وزن (A) و بعد از آن (B) ، تغییر از حالت گرد به بیضی را نشان می دهد.

حجم در تمام لایه های صورت از پایه ارائه شده توسط استخوان و دندان ها تا ماهیچه ها، چربی ها و لایه های سطحی پوست مهم است.  بیشتر از دست دادن حجم صورت با جذب در اطراف و در حفره های اصلی صورت رخ می دهد.  استخوان حدقه چشم وpiriform aperture  (غضروف های کمکی غضروف lower lateral یا تحتانی، خود دو قسمت دارد. کراس مدیال و کراس لترال. کراس به معنای پایه یا ستون می باشد. مدیال کراس به سپتوم وصل می شود و لترال کراس توسط یک ربات به استخوان فک وصل می شود. در داخل آن ربات، چند غضروف تکه تکه به نام accessory cartilage وجود دارد. جایی که غضروف کمکی به فک وصل می شود را piriform aperture  می گویند. Aperture به معنای سوراخ می باشد، اگر جمجمه یک فرد مرده را نگاه کنید که همه بافت ها رفته و فقط استخوان مانده، در قسمت جلوی جمجمه یک سوراخ دیده می شود که به آن piriform aperture گفته می شود.) گسترش می یابد، امکان جابجایی خلفی پایه بینی با افتادگی بینی و عمیق شدن خط خنده وجود دارد (شکل 4).

استخوان ها و دندان ها از فرم و ساختار صورت، ساختار عضلاتی که با افزایش سن تحلیل می روند و عضلات جونده پشتیبانی می کنند.

با افزایش سن حجم دندان ها، فک پایین و فک بالا کاهش می یابد؛  که بر برآمدگی قدامی ناحیه پری اوربیتال، سطح میانی صورت، بینی، ناحیه اطراف دهان و چانه اثرگذار است.  کاهش حجم عضلات بزرگ جونده (به ویژه عضله ماستر) و تغییرات در فک پایین، به ویژه کوتاه شدن ارتفاع راموس خلفی و طول بدن، می تواند به زاویه فزاینده ای فک پایین کمک می کند. این پیامدها اثر قابل توجهی برای از بین رفتن زیبایی در سنین بالاتر با تغییر شکل صورت و کاهش حمایت از سطح پایین صورت دارد.

عضلات جونده (به خصوص ماستر و تمپورال) در روند پیری حجم خود را از دست می دهند.

در صورت محفظه های چربی جداگانه ای (شکل 3)، در هر دو لایه سطحی و عمیق وجود دارد؛ که هر کدام با کیسه های چربی مشخص شده خود توسط رباط های نگهدارنده از هم جدا می شوند.

با گذشت زمان و افزایش سن در رباط های اصلی نگهدارنده، مانند رباط های مندیبولار و زیگوماتیک، تغییر معناداری رخ نمی دهد. مناطق صورت و نسبت های آن در جوانی تعادل دارد در این سنین ویژگی های بهینه وجود دارد. افزایش سن، تغییر حجم یا افتادگی، باعث بار اضافی بر روی رباط ها می شود، در این حالت افزایش چین های عمیق صورت ایجاد می شود.

شکل 4- نواحی اسکلت صورت که به طور انتخابی با افزایش سن با اندازه پیکان ها جذب می شوند و این نشان دهنده تمایل نسبی برای از دست دادن استخوان است.

بیشتر رباط های اصلی نگهدارنده باعث شیارهای عمیق صورت می شوند زیرا بافت صورت با افزایش سن به جلو و داخل حرکت می کند.

به نظر می رسد که محفظه های چربی صورت دو لایه هستند و دارای یک مجموعه سطحی و عمیق تر هستند. بالشتک های چربی عمیق تر، به عضلات میمتیک و عضلات جونده اجازه حرکت و لغزش می دهد، اما با افزایش سن به نظر می رسد که محفظه های چربی در ناحیه میانی صورت به سمت نواحی تحتانی صورت حرکت می کنند. این امر منجر به محبوبیت تزریق عمیق تر فیلر شده، که سبب تقویت سیستم چربی های عمیق و بازآرایی چربی سطحی و امکان پشتیبانی بهتر را فراهم می کند.

A

B

شکل 5- محفظه های چربی صورت. (A) محفظه های چربی سطحی (B) محفظه چربی عمیق

به نظر می رسد چربی های عمیق صورت با افزایش سن بیشتر مستعد آتروفی هستند.

پر کردن محفظه های آتروفیک ممکن است به جوان سازی صورت کمک کند. به عنوان مثال، تخلیه پد چربی عمیق اطراف کاسه چشم با افزایش سن باعث ایجاد یک برآمدگی V شکل بین پلک داخلی و ناحیه گونه و باز شدن حفره های اوربیتال تحتانی می شود.  از این رو افزایش عمیق پدهای چربی داخلی suborbicularis یا پد چربی داخلی عمیق گونه با استفاده از تزریق عمقی سوپرا پریوستئال ممکن است تغییر شکل شیار نازوجوگال (tear trough) را بهبود بخشد.

مستقل از قومیت در سنین جوانی باید در زنان شکل صورت که از جلو دیده می شود بیضی باشد و در مردان زاویه دار تر است.

فرم های صورت

بسیاری از فرم های صورت وجود دارد که باید در هر زاویه ایی، خوشایند باشد.  به عنوان مثال، تغییرات حجم گونه را می توان به بهترین وجه از زاویه مورب و جانبی ارزیابی کرد. ما از نمای قدامی (AP) شروع خواهیم کرد زیرا این منظره ای است که ما بیشتر در آینه و هنگام مکالمه می بینیم. نباید فراموش کرد که عکسبرداری و ژست گرفتن معمولاً از جلو نیست اما در سایه های مختلف ژست های جانبی قرار دارد. با نگاه کردن به جلو صورت، حجم برای طرح کلی، شکل، تقارن و عرض سیما مهم است.

فرم صورت یک جنبه اساسی که زمینه ساز جذابیت، شکل ظاهری جوانی و شناسایی جنسیت است.  در زنان، با نگاه کردن به صورت از جلو، رئوس کلی صورت باید تقریباً یک بیضی صاف باشد. این بیضی ترکیبی از اسکلت استخوانی است که توسط بافت های نرم پوشانده شده است. خط بیضی شکل باید از پیشانی شروع شود و به طور یکپارچه در اطراف صورت از طریق شقیقه ها، گونه های خارجی، ناحیه لاله گوش، زاویه فک، خط فک و تا چانه کشیده شود (شکل 6).

این فرم صورت در تمام قومیت ها از نظر زیبایی بسیار مشابه است و تعیین کننده قوی سن فرد است. تغییرات در چهره افراد را قلب شکل یا برگ فوفل نامیده اند، اما ممکن است تغییراتی در نیمه بالایی صورت وجود داشته باشد، به جای تفاوت در شکل ذاتی بیضی صورت.  با این حال، همه با این موضع موافق نیستند، اما همه موافق این هستند که فرم صورت زن باید در نیمه بالایی گسترده تر باشد، که به صورت مخروطی بدون ایجاد زاویه تیز، به نقطه ایی از چانه می رسد. ایجاد ظاهر مربعی صورت پس از اوج رسیدن بلوغ زنان، حدوداً در سن 25 سالگی و با پیشرفت سریعتر در میانسالی و سالهای بالاتر آغاز می شود. این حالت باعث می شود صورت جذابیت کمتری پیدا کند.

در دوران جوانی، صورت چاق تر و پشتیبانی از طریق حفظ رباط ها قابل قبول است. با این حال، افزایش وزن بیشتر ممکن است بر روی محفظه های چربی مستعد هیپرتروفی مرتبط با سن و در نتیجه شکل گیری صورت گرد و چین های زیاد تأثیر بگذارد، که از نظر زیبایی شناسی ایده آل نیستند.

شکل 6- ویژگی های صورت بر روی طرح کلی بیضی شکل.

در مردان صورت مربعی شکل قابل قبول، حتی مطلوب است؛ اما این ظاهر مربع باید ویژگی های خاصی داشته باشد. در قسمت فوقانی صورت، فاصله bi-zigonial کافی مورد نیاز است، شکل صورت مردانه در نیمه پایینی بیشتر مشخص شده است، که به حجم و اندازه فک و زاویه فک بزرگتر و بیشتری نیاز دارد (شکل 7).  آنچه مطلوب نیست، حجم اضافی خلفی بر روی فک پایین یا پاراتیروئید است. خط فک محکم و مشخص و چانه مربعی، جز فرم های مردانه و جذابیت های صورت است.

چهره های جذاب زن در قسمت میانی و بالایی صورت بسیار گسترده تر از قسمت پایین صورت است، در حالی که در مردان جذاب قسمت میانی و بالایی صورت حجم کمتری دارد.

شکل 7- حجم و اندازه بزرگ ناحیه پایینی صورت و زاویه فک در صورت مرد.

تقارن

به نظر می رسد تقارن سرنخ تصویری ما از نمایش ژنتیک ایده آل است.  اگرچه تقارن ممکن است به هر جنبه ای از زیبایی اشاره داشته باشد، مانند بی نظمی های سطح یا ویژگی های حرکات صورت، اما این اثرات افتراقی حجم است که بیشتر از بقیه موارد زیبایی چهره فرد می کاهد.  در یک مطالعه، فقط در 6  نفر از 21 نفر، در سطح بالایی صورت (فاصله bi-zigonial) و فقط در 4 نفر، در ناحیه تحتانی صورت (زاویه فک ها) تقارن وجود دارد.  فقط 3 از 21 نفر در دو قسمت بالایی و پایین صورت متقارن به نظر می رسند. این سوژه ها از برخی از زیباترین مدل های زن و ستاره های فیلم ها در تاریخ گرفته شده است.

در افراد بسیار کمی، حتی افراد زیبا تقارن وجود دارد.

نسبت ایده آل زیبایی

اکنون می فهمیم که داشتن چهره ای متناسب گام بزرگی به سوی زیبایی است. یونانیان باستان معتقد بودند که همه زیبایی ها ریاضی است و یکی از مفاهیم قوی، نسبت طلایی است. این نسبت یک ساختار ریاضی ثابت (1.618: 1) است. در هندسه این یک رابطه خطی است که در آن طول کوچکتر به طول بزرگتر همانطور که طول بزرگتر به خط کامل است.  این نسبت هایی را تعریف می کند که از نظر طبیعت، معماری، بدن انسان و چهره ها جذاب هستند.  این نسبت در بسیاری از جنبه های ایجاد کننده چهره جذاب اعمال شده و به ما کمک کرده است تا درک کنیم چه چیزی زیبایی صورت را مشخص می کند.

 سوئیفت و رمینگتون این مفاهیم Phi را کشف کردند تا نشان دهند چگونه بهترین حالت جوان سازی صورت به مفهومی که آنها ” beautiphication ” نامیده می شوند، مرتبط است. عجیب است که برای ارزیابی زیبایی صورت و تناسب صحیح، از یک خط دو بعدی بسیار گسترده استفاده شده است، زیرا این نسبت ها واقعاً شکل سه بعدی را نشان می دهند. ارتفاع عمودی لب های بالا و پایین، رابطه عرض چشم با عرض در امتداد برجستگی های مالار و نسبت بینی و دندان ها با این خط دو بعدی اندازه گیری می شوند اما نشان دهنده حجم، یک مفهوم سه بعدی است.  تقسیم صورت سه قسمت به صورت افقی و پنج قسمت به صورت عمودی از دیگر ساختارهای مفید برای ارزیابی صورت و برنامه ریزی درمانی است. به احتمال زیاد هنگام ارزیابی زیبایی، حس درونی تجزیه و تحلیل و مفاهیم ریاضی در همه ما کار می کند.

شاخص های بلوغ

انتخاب جنسیت یک جاذبه ذاتی، برای یک جنس خاص است. این مبتنی بر تغییر شکل جنسی است، یا آنچه باعث می شود شخص به طور واضح یک جنس یا جنس دیگر باشد. منحنی های نرم شیب دار ogee در زنان و زاویه های قوی مردان به ترتیب شاخص های حجمی برای رسیدن به بلوغ جنسی مرتبط با استروژن و تستوسترون هستند. در یک سطح مشخص تر، صورت انسان قابل پیش بینی و فاقد نقص حجم است.

 یکی از شایع ترین ناهنجاری های مربوط به حجم، که متخصصان پوست و بیمارانشان گزارش کرده اند، اسکارهای آتروفیک است.  این مسئله برای بیماران چنان ناپسند است که منشأ افسردگی و افکار خودکشی است. این امر از نظر زیبایی بیمار را آزار می دهد و دلیل عمده مراجعه ها به پزشکان زیبایی جهت درمان است. اصلاح حجم در این نمونه از اسکارهای آتروفیک یک جنبه نادیده گرفته شده در درمان بوده است (شکل 8).

شکل صورت بیضی فراتر از قومیت است و سنگ بنای زیبایی جهانی است، تفاوت هایی که وجود دارد بیشتر در ویژگی های درونی و خاص ظاهر هر فرد است.

حجم صورت، زیبایی و قومیت

در ابتدا محققان بر این باور بودند که فرهنگ های مختلف از سبک های مختلف زیبایی پیروی می کنند، اما این ممکن است درست نباشد. براساس نظر داروین هیچ استاندارد جهانی زیبایی وجود ندارد. با این حال، بسیاری از تحقیقات از دهه 1970 با این مسئله در تضاد است و استانداردهای جهانی از زیبایی را نشان می دهند.
آیا شکل ایده آل صورت ما با توجه به قومیت متفاوت است؟ آیا فرم صورت بیضی شکل چیزی است که زنان از هر نژاد می توانند آرزو کنند و باید آرزو کنند؟ این احتمال وجود دارد که یک صورت بیضی شکل برای یک زن، سنگ بنای زیبایی جهانی باشد و یک صورت زاویه دار با برجستگی پایین صورت، خط فک مشخص، چانه محکم مربعی، بینی بزرگ و ابروهای سنگین افقی از سنگ بناهای زیبایی و جذابیت جهانی در مردان است.

A

َ

B

شکل 8- اسکار آکنه قبل (A) و بعد از (B) حجم درمانی.

پس اختلافات کجاست؟

نقاط قوت و ضعف قومیت ها در ویژگی های داخلی صورت، بینی، لب ها، گونه ها، چشم ها، ابروها، چانه و نحوه بیرون آمدن آنها از صورت آشکارتر است.  این ساختارها در قفقازها و هندی ها مورد تأکید است اما در آسیای شرقی و آفریقایی ضعیف پیش بینی می شود.  فرافکنی بین قومیت ها متفاوت است. اگرچه لب بالایی اغلب در زنان آسیای شرقی کاملاً پر است، اما لب پایین رشد کمی دارد. لب های قفقازی ممکن است کمبود حجم بیشتری داشته باشد، در حالی که در افراد آسیای غربی، آفریقایی و اسپانیایی تبار نسبت و اندازه اغلب با نسبت و اندازه مطلوب مطابقت دارد.

یک گروه تحقیقاتی با توجه به زیبایی شناسی آسیای شرقی در مقابل نژاد قفقازی مقاله ایی را منتشر کردند. به نقل از این مقاله:

1- افراد زیبا از هر نژاد با حفظ ویژگی های متمایز قومی، ویژگی های یکسان در چهره خود دارند.

2- آسیایی ها یک گروه همگن نیستند بلکه بیشتر ریشه های متنوع قومی را شامل می شوند و هر گروه ویژگی های چهره منحصر به فرد خود را دارند.

3- درمان برای دستیابی به تغییرات زیبایی در آسیایی ها نباید به عنوان تلاشی برای غربزدگی تلقی شود، بلکه باید بهینه سازی ویژگی های قومی آسیا باشد، به همان صورتی که غربی هایی که تقویت لب، تقویت مالار جانبی یا برنزه شدن پوست را دریافت می کنند، سعی در “شرقی کردن” ندارند.

این عبارات ممکن است برای توصیف جهانی بودن زیبایی، با هر گروه نژادی یا قومی از ویژگی های مربوط به حجم خاص نسبت به گروه های دیگر، قدرت بیشتری نشان دهند.  قفقازی ها ممکن است از سطح میانی و پایینی صورت بزرگتری برخوردار باشند، در حالی که جمعیت آسیای شرقی و آفریقایی به طور ذاتی عرض صورت بیشتری دارند.

در هر گروه می توان با به حداکثر رساندن ویژگی های ساختاری خوب و بهبود کمبودهای ساختاری معمولی آن قومیت به ظاهر افراد زیبایی بخشید. افراد واقعاً زیبا از هر قومیت نقاط قوت این گروه را نشان می دهند اما با توجه به کمبودهای ظاهری در آن گروه ممکن است از نظر معیار جهانی زیبا به نظر نرسند. بنابراین از نظر حجم، شکل بیضی شکل صورت در خانم ها و صورت مربعی و زاویه دار در آقایان در هر نژادی واقعاً جوان و جذاب است.

نتیجه گیری

بازگشت به سوالات مطرح شده در ابتدای این مقاله، یعنی:

1- وجود زیبایی.

چرا زیبایی در طبیعت و در انسان وجود دارد؟ چرا ما برای رسیدن به زیبایی تلاش می کنیم؟ چرا مردم آرزو دارند به آن دست یابند؟ چه چیزی در آن برای آنها وجود دارد؟ به نظر می رسد پاسخ به این پرسش ها این باشد که زیبایی یک مهارت اساسی است که همه ما از آن قدردانی می کنیم و ممکن است ارزش بقا داشته باشد. ارزش بقا این است که ما را ایمن نگه داریم و ذخیره ژن فعلی ما را ایمن نگه دارد.

2- اصولی که بر اساس آنها زیبایی صورت را قضاوت می کنیم.

یک اصل اساسی، محل انتخابی حجم دار بودن صورت است؛ که امکان را برای شناخت یکدیگر و تشخیص سن و جنسیت برای انتخاب همسر فراهم می کند. توزیع متفاوت حجم بین زن و مرد و تغییر حجم از کودکی به بلوغ، شاخص های بلوغ جنسی ما هستند.

زیبایی در ظاهر فرم بهینه صورت، تقارن و منحنی ها در یک زن جوان بالغ، زاویه ها و وضوح آن ها در یک مرد جوان است و به نسبت چهره و توزیع حجم بستگی دارد. پیری توزیع مناسب این حجم را از بین می برد و باعث ایجاد جابجایی حجم توسط رباط های نگهدارنده صورت می شود. حجم یک ابزار بسیار مهم از درک ما از زیبایی چهره است.