بررسی کاربرد های دیگر هیالورونیداز

هیالورونیدازها خانواده ای از آنزیم ها هستند که قادر به تخریب اسید هیالورونیک (HA) هستند. یک مولکول گلیکوزآمینوگلیکان از ماتریس خارج سلول (ECM) و سازنده اصلی بسیاری از فیلر های پوستی. مدت ها قبل از محبوبیت فیلر های HA ، از هیالورونیداز برای بسیاری از کاربردهای دیگر پزشکی استفاده شده بود. استفاده از آن برای اصلاح عوارض جانبی پوست خارج از تایید است (off-label) و بسیاری از اطلاعات ایمنی ما بر اساس استفاده از سایر حوزه های پزشکی است. در این مقاله ، هدف ما خلاصه کردن سایر موارد استفاده از هیالورونیداز در دارو به منظور بهبود درک پزشکان زیبایی از نحوه کار این دارو است.

چرا هیالورونیداز؟

هیالورونیداز آنزیمی است که به عنوان تخریب کننده HA ، که یک ماده اساسی تشکیل دهنده ECM است ، یک "عامل گسترش" در نظر گرفته می شود. این در ابتدا در سال 1929 توسط دکتر Francisco Duran-Reynals ، پزشکی از بارسلونا کشف شد که در زمینه آسیب شناسی تجربی مشهور شد. این ماده در سویه های خاصی از باکتریهای استرپتوکوکی یافت شده است و همانطور که مشخص شد HA به عنوان بستر اصلی آن است ، آن را هیالورونیداز نامیدند. هیالورونیداز با هیدرولیز کردن ساکاریدها در hexosaminidic β-1 از طریق اتصالات β-4 منجر به تخریب HA می شود. چندین منبع هیالورونیداز وجود دارد و آنها به طور کلی به سه زیر گروه تقسیم می شوند: پستانداران (از بیضه بدست می آیند) ، کرم قلاب / زالو و میکروب ها. هیالورونیداز انسانی نوترکیب اکنون در دسترس است (Hylenex) ، و خلوص آن 100 برابر بیشتر از برخی از نوع گاوی است. داده های بررسی طولانی مدت هنوز منتظر پاسخ هستند اما با این وجود حدس می زنند که واکنش های آلرژیک کمتری داشته باشد. هیالورونیداز فعلی موجود در انگلیس (هیالاز) در یک آمپول پودر 1500 واحد بین المللی برای بازسازی موجود است و از منشا گوسفندی است.

استفاده در زیبایی

از لحاظ زیبایی ، هیالورونیداز به طور گسترده ای برای مقابله با انواع عوارض مربوط به فیلرهیالورونیک اسید ، از جمله انسداد عروق ، ندول ها ، توده ها و نتایج کازمتیک ضعیف مانند درمان بیش از حد ، عدم تقارن یا اثر تیندال ، به صورت خارج از تایید (سازمان های غذا و دارو و نهاد های تایید کننده) استفاده می شود.

انسداد عروقی ثانویه به پرکننده HA با تزریق هیالورونیداز برطرف می شود. این توصیه بخشی از رهنمودهای گروه متخصص عوارض زیبایی (ACE) برای مدیریت انسداد عروق است. در حالی که این اندیکاسیون بدون تایید است ، اما در مقالات شواهد زیادی وجود دارد که از استفاده از آن در این شرایط برای جلوگیری از نکروز بافت کمک کننده است. دستورالعمل های ACE همچنین از استفاده از هیالورونیداز در سایر شرایط غیر اضطراری مربوط به پرکننده HA ، که به نفع بیمار است ، پشتیبانی می کند و بیمار به عنوان بخشی از روند رضایت آگاهانه ، با درمان موافقت کرده است. هیالورونیداز اغلب راه حل سریع بسیاری از عوارض فیلر در نظر گرفته می شود ، اما باید توجه داشته باشیم که استفاده از هیالورونیداز بدون خطر نیست ، کبودی ، تورم و واکنش آلرژیک همه عوارض احتمالی گزارش شده است.

همانند رابطه با فیلر، در گذشته این علاقه وجود داشته است که آیا از هیالورونیداز می توان برای درمان سلولیت استفاده کرد. پیشنهاد شده است که استفاده از مزوتراپی داخل پوستی هیالورونیداز می تواند به کاهش ظاهر آن کمک کند. در ابتدا تصور می شد که فیبرواسکلروز بافت به توسعه سلولیت کمک می کند ، و علاقه به استفاده از هیالورونیداز به عنوان یک “عامل گسترش” رشد می کند. با این وجود پاتوفیزیولوژی سلولیت تا حد زیادی ناشناخته مانده است و کمبود مطالعات نشان دهنده اثر مفید آن از طریق درمان با هیالورونیداز وجود دارد.

اعمال شده به دارو

قبل از محبوبیت پرکننده های مبتنی بر HA و استفاده از آن در مدیریت عوارض مربوط به HA ، هیالورونیداز برای بسیاری از کاربردهای دیگر در پزشکی مورد استفاده قرار می گرفت و هنوز هم هست. این مجوز برای استفاده در جهت افزایش نفوذ تزریقات زیر جلدی یا عضلانی ، افزایش نفوذ بی حسی های موضعی ، تقویت نفوذ بی حسی های موضعی چشم ، برای هیپودرموكلیز و درمان صدمات خارج سازی و هماتومها مجاز است.

به عنوان یک “عامل گسترش” ، مدت هاست که عمل هیالورونیداز برای تخریب HA در ECM به عنوان یک درمان کمکی مورد استفاده قرار می گیرد. با نفوذپذیری بیشتر بافت ها در مایعات تزریقی ، می تواند به گسترش و اثربخشی بی حسی موضعی کمک کند. به طور خاص ، این برای دهه ها در جراحی چشم برای کمک به بیهوشی و آکینزی مورد استفاده قرار گرفته است. این استفاده از محبوبیت کمتری برخوردار است ، با بررسی اخیر کاکرین نتیجه گیری شد که اثر مفید افزودن هیالورونیداز به بی حسی موضعی چشم به دلیل کیفیت پایین شواهد موجود ، نامشخص است. با این حال ، نویسندگان نتیجه گرفتند که هیچ آسیبی به استفاده از هیالورونیداز در هیچ یک از مطالعات وارد نشده است ، که از نظر ملاحظات ایمنی استفاده از آن نیز یافته مهمی است.

تزریق هیپودرموکلایز یا مایعات زیر جلدی روشی برای تأمین آب بدن است و اغلب به عنوان جایگزینی برای تزریق وریدی (IV) در بیمارانی که دسترسی IV دشوار است ، مانند مراقبت از سالمندان یا داروی تسکین دهنده ، استفاده می شود. تصور می شود که افزودن هیالورونیداز به هیدراتاسیون زیر جلدی ممکن است به افزایش پراکندگی و جذب مایعات کمک کند. مزایای استفاده از آن نیز هنوز به طور گسترده مورد بحث است و هیچ نتیجه ای در مورد توجیه استفاده از آن وجود ندارد.

اگر داروی تزریق شده در حین تزریق IV از رگ خونی به داخل بافت اطراف آن نشت کند ، آسیب خارج از انفجار می تواند رخ دهد. در حال حاضر هیالورونیداز برای تزریق برخی داروهای سیتوتوکسیک مانند آلکالوئیدهای وینکا توصیه می شود. پیشنهاد می شود با تسهیل انتشار و رقت دارو ، به درمان اینگونه آسیب ها کمک کنید. این توانایی به عنوان “یک عامل گسترش دهنده” به همین دلیل است که با تسهیل جذب هماتوم از طریق عروق لنفاوی و مویرگها در نتیجه افزایش نفوذ پذیری بین سلولی موضعی ، در درمان هماتومها نیز استفاده می شود.

با توجه به عملکرد آن در ECM ، تصور می شود که پتانسیل بالایی در پزشکی ، جراحی و پزشکی زیبایی برای استفاده های بعدی از هیالورونیداز وجود دارد. استفاده بالقوه جدید در پزشکی نقش آن در متاستاز و درمان سرطان است. تصویربرداری تومور غیر تهاجمی جدید با استفاده از فعالیت هیالورونیداز به عنوان نشانگر تهاجم تومور در حال بررسی است. طی چند سال گذشته نشان داده شده است که بیان بیش از حد ترکیبی آنزیم های سنتز کننده HA با هیالورونیدازها ، پتانسیل تومورزایی را ایجاد می کند. تخریب محصولات تجزیه کننده ضد سرطان تولید شده با وزن مولکولی بالا. بنابراین ، با بیان هیالورونیداز ، سلولهای تومور می توانند تعادل رگ زایی محیط ریز آنها را تحت تأثیر قرار دهند. از آنجا که فعالیت هیالورونیداز با پیشرفت و گسترش متاستاتیک ارتباط دارد ، تشخیص فعالیت هیالورونیداز توسط تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می تواند در بررسی تهاجمی بودن تومور مفید باشد.

پتانسیل های موجود برای هیالورونیداز در آینده

افزایش محبوبیت فیلر های HA در صنعت زیبایی منجر به افزایش استفاده و علاقه به هیالورونیداز شده است. به عنوان یک اندیکاسیون بدون تایید ، می توان آن را با موفقیت در موارد اضطراری مانند انسداد عروق ، و همچنین اصلاح عوارض مربوط به پرکننده HA ، مانند ندول های تاخیری یا اصلاح نتیجه کازمتیک ضعیف ، استفاده کرد. این به عنوان یک “عامل گسترش” عمل می کند ، HA را در ECM تخریب می کند و اجازه می دهد نفوذپذیری ECM برای سایر داروها افزایش یابد. قبل از استفاده رایج در زیبایی ، در سایر زمینه های پزشکی مانند بیهوشی ، چشم پزشکی و انکولوژی نیز مورد استفاده قرار می گرفت. مطالعات بیشتری برای روشن کردن مکانیسم دقیق عملکرد آن در ECM مورد نیاز است ، و پیش بینی می شود که هیالورونیداز در آینده در بسیاری از تخصصهای پزشکی کاربردهای بالقوه زیادی داشته باشد.